تأثیر وضعیت صندلی بر شاخص‌های تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی

  تأثیر وضعیت صندلی بر شاخص‌های تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی     غلامحسین فلاحی نیا [1] ، نرگس باغچقی [2] ، خدایار عشوندی [3] * ، عباس طاهر [4] ، علیرضا سلطانیان [5]    تاریخ دریافت 19/11/1391 تاریخ پذیرش 25/02/1392   چکیده   پیش زمینه و هدف: بیماران نیازمند به تهویه مکانیکی موانع زیادی برای حرکت دارند و در معرض عوارض بی‌حرکتی به ویژه عوارض ریوی می‌باشند؛ لذا باید به موازات استفاده از تهویه مکانیکی اقدامات حرکتی به کار برده شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر وضعیت صندلی بر شاخص‌های تنفسی بیماران تحت تهویه مکانیکی انجام شد.   مواد و روش‌ها: در این پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو گروهی، 60 بیمار تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان بعثت همدان با روش نمونه‌گیری آسان، مورد مطالعه قرار گرفتند. 30 بیمار (گروه آزمون) به مدت نیم ساعت، در وضعیت صندلی (زاویه سر تخت 70 درجه و پایین تخت 75- درجه) و 30 بیمار دیگر (گروه کنترل) به مدت نیم ساعت در وضعیت مبنا (زاویه سر تخت 30درجه و زانوها صاف) قرار گرفتند. شاخص‌های تنفسی (تعداد تنفس، حجم جاری، تهویه دقیقه‌ای و اشباع اکسیژن خون شریانی)، قبل و بلافاصله پس از پایان نیم ساعت در دو گروه اندازه‌گیری و ثبت شدند. داده‌ها با برنامه SPSS16 و آزمون تی زوجی و تی مستقل با سطح معنی‌دار 05/ 0 P< تجزیه و تحلیل شدند.   یافته‌ها: یافته‌های پژوهش تفاوت معنی‌دار آماری در مقادیر شاخص‌های تنفسی گروه کنترل نشان نداد. تعداد تنفس قبل و بعد از وضعیت صندلی در گروه مداخله و بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت، اما در گروه مداخله افزایش حجم جاری، تهویه دقیقه‌ای و درصد اشباع اکسیژن خون شریانی در وضعیت صندلی مشاهده شد که از نظر آماری معنی‌دار بود.   بحث و نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل، به نظر می‌رسد اعمال وضعیت صندلی می‌تواند در بهبود شاخص‌های تنفسی مؤثر باشد.   کلید واژه‌ها: وضعیت صندلی، شاخص‌های تنفسی، تهویه مکانیکی    مجله دانشکده پرستاری و مامایی ارومیه، دوره یازدهم، شماره سوم، پی در پی 44، خرداد 1392، ص 244-238     آدرس مکاتبه: خیابان شهید فهمیده، روبروی پارک مردم، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی همدان ؛ تلفن: 8276051-0811   Email : [email protected]   [1] کارشناس ارشد پرستاری، عضو مرکز تحقیقات مراقبت‌های مادر و کودک و مربی پرستاری، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران   [2] دانشجوی کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‎های ویژه، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران   [3] دکترای تخصصی پرستاری، استادیار پرستاری، عضو مرکز تحقیقات مراقبت‌های مادر و کودک، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران (نویسنده مسئول)*   [4] فلوشیپ مراقبت‎های ویژه، استادیار گروه پزشکی، دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران   [5] دکترای تخصصی آمار زیستی، استادیار گروه آمار زیستی و اپیدمیولوژی، دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران